دل پُر یک بازیگر از تهیه‌کنندگانی که برج سازند نه برنامه‌ساز!
تاریخ انتشار: ۲۱ فروردین ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۴۷۵۳۷۲۰
بیوک میرزایی، هنرمند پیشکسوت کشورمان که سریال «جشن سربرون» به کارگردانی مجتبی راعی را آماده پخش دارد، درباره لزوم شکل‌گیری رقابت سالم میان شبکه‌های تلویزیونی و این که اساسا چه‌قدر به این رقابت‌ها اعتقاد دارد می‌گوید: «به دلیل خط قرمزها و ارتباطاتی که در سازمان صداوسیما وجود دارد، اصلا رقابت در شرایط فعلی نمی‌تواند سالم باشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این هنرمند که به گفته خودش این روزها بیشتر در رادیو مشغول است، در پاسخ به پرسشی مبنی بر این که مرز میان رقابت سالم و ناسالم کجاست و اگر اساسا رقابتی میان شبکه‌های تلویزیون نباشد، چقدر می‌توانیم به بالا بردن کیفیت آثار امیدوار باشیم، تصریح کرد: «متاسفانه این روزها برخی کارگردان‌ها و تهیه‌کنندگانی پای کار هستند که برای تصویب کارهایشان، به عنوان مثال اشاره کوتاهی به موضوعات مذهبی مانند سینه‌زنی و مسجد می‌کنند و همان مسائل هم باعث می‌شود متنشان تصویب شود. چرا این اتفاق می‌افتد؟! به خاطر همین قضایا من معتقدم رقابت سالم وجود ندارد چون رقابت سالم زمانی ایجاد می‌شود که کارگردان‌های درست هم مشغول به کار باشند. به عنوان مثال فیلم سینمایی «موقعیت مهدی» یک کار سالم و خوبی درباره دفاع مقدس و اسلام است و اصلاً آدم دوست دارد کار را نگاه کند، چون صادقانه دست روی متنی گذاشته و برایش زحمت کشیده شده است، اما یک عده فقط بی‌خود و بی‌جهت حرف از جبهه و جنگ می‌زنند و بعد می‌بینیم اصلاً در کارشان هیچ پیامی وجود ندارد؛ بنابراین رقابت سالم زمانی می‌تواند شکل بگیرد که میدان برای عرض اندام همه به شکل مساوی برقرار باشد و بتوانند حضور داشته باشند؛ در غیر این صورت دیگر رقابت سالمی وجود ندارد.»
او سپس با انتقاد از سریال‌های مناسبتی تلویزیون خاطرنشان کرد: «به عنوان مثال در ایام دهه فجر، نوروز و ماه محرم سریال‌هایی را روی آنتن می‌برند که آدم می‌ماند چطور به این کارها اجازه پخش داده‌اند! متاسفانه هیچ‌چیز سر جای خودش نیست. کارگردان‌های خوب ما در خانه بیکار نشسته‌اند و ما آثار تلویزیونی‌مان هر روز ضعیف‌تر می‌شود. در هر صورت ما آدم‌های آرزومندی هستیم، آرزو می‌کنم سال جدید در کنار سلامتی به همه افراد فرصت عرض‌اندام و میدان بدهند تا همه کار کنند. طبیعتا همه ما دوست داریم در رزومه‌های کاری‌مان حداقل چند کار خوب ثبت کنیم نه اینکه فقط به خاطر پول کار کنیم. در حال حاضر وضعیت به گونه‌ای شده که همه اول بودجه را می‌پرسیم و بعد سراغ متن و کارگردان را می‌گیریم؛ در حالی که در گذشته اول می‌پرسیدیم متن چیست؟ این اتفاق خیلی بد است.»
میرزایی در ادامه همین صحبت‌هایش خطاب به رئیس فعلی سازمان صداوسیما گفت: «آرزو می‌کنم آقای جبلی با توجه به این معضلات و مشکلات موجود سازمان، به افرادی که بلدِ کار هستند میدان بدهد وگرنه خانه از پای بست ویران است. به صراحت می‌گویم در حال حاضر تلویزیون بُردش را از دست داده است. منِ بازیگر که روزهای پنجشنبه و جمعه در خانه هستم ترجیح می‌دهم تلویزیون تماشا کنم اما وقتی می‌بینم واقعا چیزی مرا جذب نمی‌کند، همین می‌شود که دست روی کانال‌های ماهواره می‌گذارم که اتفاقاً آنها هم چیزی ندارند ولی در نهایت آدم را سرگرم می‌کنند. رسانه ملی که زمانی خیابان‌ها برای تماشای سریال‌هایش خلوت می‌شدند، الان چرا دیگر اینطور نیست؟»
بازیگر مجموعه‌های «همسایه‌ها»، «خانه سبز»، «روزگار جوانی»، «گمگشته» و «کلاه پهلوی» سپس به ورود تهیه‌کنندگان نابلد در سازمان صداوسیما اشاره کرد و نسبت به این اتفاق انتقاد کرد.
او گفت: «معذرت می‌خواهم این‌گونه صحبت می‌کنم اما کسانی هستند که باغدارند، زمین‌دار هستند و در واقع برج‌سازی می‌کنند اما آمده‌اند و تهیه‌کننده شده‌اند! خوب معلوم است که نگاهشان هم کیلویی است، چه توقعی می‌توان از آنها داشت؟ متاسفانه کسی هم نیست بگوید شما اصلاً این‌کاره نیستید. این تهیه‌کنندگان همان‌هایی هستند که دخترعمو، پسرعمو و دخترخاله‌هایشان را سر کار می‌آورند و همین اتفاق باعث افت تلویزیون می‌شود. متاسفانه در حال حاضر به خاطر تغییر و تحولاتی که در سازمان شکل گرفته آن‌قدر خط قرمزها زیاد شده که همه به شبکه نمایش خانگی روی آورده‌اند و اتفاقا ما کارهای خوب را در همین شبکه می‌بینیم.»
میرزایی خاطرنشان کرد: «تلویزیون این روزها خیلی کم کار خوب ارائه می‌دهد. به همین خاطر کارگردان‌های خوب ما هم به شبکه نمایش خانگی روی آورده‌اند و شرایط به گونه‌ای شده که برخی‌ها دست روی مسائلی می‌گذارند که فقط تصویب شود. به عنوان مثال یکسری کارهای مذهبی و قرآنی ارائه می‌دهند، البته نه اینکه ما مخالف این کارها باشیم خیر، ما هم مسلمان هستیم ولی دوستان با این حربه وارد می‌شوند ولی بعد می‌بینیم نه متنشان درست است، نه کارگردان درست دارد. این روزها تهیه‌کننده حرف اول را می‌زند چون اوست که پول می‌دهد. بعضا می‌بینیم نقش‌های بازیگران را هم تهیه‌کننده انتخاب می‌کند! حرف اول در یک سریال خوب را ابتدا قصه‌اش می‌زند و بعد انتخاب کَست (انتخاب بازیگر) درست، ولی این روزها کارگردان قدرت انتخاب بازیگر را ندارد و با این اتفاق همه چیز بر هم می‌ریزد. من فکر می‌کنم در مجموع ما سه الی چهار کارگردان داریم که قدرت انتخاب دارند، مثل آقایان داوود میرباقری، حسن فتحی و... متاسفانه تهیه‌کنندگان الان انتخاب بازیگران را به دست گرفته‌اند و کاری هم ندارند که فلان نقش با بازیگر همخوانی ندارد. آنها به کار خوب فکر نمی‌کنند فقط می‌خواهند پول دربیاورند.»
او سپس به حضور کارگردان‌های مطرح در شبکه نمایش خانگی اشاره کرد و گفت: «این روزها کارگردان های خوب ما یا کار نمی‌کنند یا کسی سراغ‌شان را نمی‌گیرد و یا مشغول شبکه نمایش خانگی هستند. اسپانسرهای خوب می‌گیرند و پول خوبی هم به بازیگران می‌دهند و همین امر باعث می‌شود بازیگر هم به سمت همین شبکه‌ها برود. برای ماه محرم و ماه رمضان با من تماس‌هایی گرفته شد و کارهایی پیشنهاد شد ولی آن‌قدر برخوردهایشان شکل بدی داشت که آدم ترجیح می‌دهد کار نکند. به نظر من زمانی کار نکردن خودش کار کردن است. من خودم شخصا به خاطر همین مسائل است که بیشتر در رادیو هستم، درواقع این روزها کار اصلی ام رادیو است؛ در حالی که یک بازیگر با این همه سابقه نباید در خانه بنشیند و یا فقط در رادیو کار کند. من ترجیح می‌دهم اندک پولی از رادیو بگیرم ولی هر کاری را انجام ندهم.»
این هنرمند در ادامه درباره کارهای جدیدی که برای تلویزیون دارد توضیح داد: «اخیرا به یک رئالیتی‌شو جدید شبیه به برنامه «جوکر» دعوت شده‌ام که در مرحله پیش تولید است و همین روزها تکلیفش مشخص می‌شود. به نظرم یک کار خوب و پربازیگری است و بازیگران خوبی هم از جمله حسن پورشیرازی، مهران رجبی، امید روحانی و دیگر دوستان با آن همکاری خواهند کرد. همچنین سریال «جشن سربرون» را که یکی دو ماه پیش تمام کردیم برای پخش دارم. ابتدا قرار بود این مجموعه بهمن‌ماه ۱۴۰۰ پخش شود که امکانش نبود. این کار یک درام عاشقانه و یک سریال کلاسیک پرزحمت است که نزدیک به سه سال تولید آن طول کشید.»
بیوک میرزایی در پایان به نقشش در سریال «جشن سر برون» اشاره کرد و گفت: «در مجموع «جشن سر برون» کار خوبی است ولی به دلیل این که من سر صحنه صدمه دیدم و از اسب زمین خوردم نقشم کمرنگ‌تر شد وگرنه کار، عالی بود. ان‌شاءالله بازتاب خوبی هم داشته باشد. در این سریال نقش یکی از فرمانده‌های زمان قاجار را بازی کردم، شخصیتی که از سربازی به سرداری می‌رسد. یک آدم فرصت‌طلب که به خاطر موقعیت خودش دست به هر کاری می‌زند و در نهایت جوابش را هم می گیرد. به نظرم نقش خوبی است و من دوستش داشتم. امیدوارم مخاطبان هم دوست داشته باشند. یکی دو سریال دیگر هم صحبتش شد اما به سرانجام نرسید، متاسفانه کارها طوری شده که یا سر قرارداد به توافق نمی‌رسیم و یا متن‌ها آن‌قدر ضعیف‌اند که ترجیح می‌دهیم کار نکنیم.»
۲۵۹۲۵۹
کد خبر 1620375منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: بازیگران سینما و تلویزیون ایران بازیگران تئاتر تلویزیون سریال ایرانی شبکه نمایش خانگی عنوان مثال کارگردان ها رقابت سالم کار خوب جشن سر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۷۵۳۷۲۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
برای کار التماس نمیکنم
اوهمچنین کارگردانی سریال آینه را که در دهه ۶۰ از تلویزیون پخش می‌شد وبسیار پرمخاطب بود، برعهده داشته است. لطفی در سینما نیز دو فیلم سرخپوست‌ها و پاک‌باخته را ازخود به یادگارگذاشته است.مخاطبان تلویزیون لطفی رابیشتر با سریال خانه به دوش و نقش اصلان به یاد می‌آورند. این هنرپیشه پیشکسوت تاکید می‌کند که نقش اصلان را به‌عنوان یک کاراکتر منفی و منفور با طنز و کمدی درآمیخته تا شخصیتی جذاب و ماندگار خلق کند. گفت‌وگو وخاطره‌بازی با غلامحسین لطفی و بیان برخی مسائل از زبان او برای اولین‌بار جذاب است و ماحصلش هم خواندنی. کارگردان وبازیگری که نیم‌قرن ازفعالیت‌های هنری‌اش می‌گذرد و با کوله‌باری از تجربه دارد قطعا خاطرات و ناشنیده‌های زیادی برای گفتن دارد.
این روزها چه می‌کنید؟
حدود ۱۰سال است که در قزوین زندگی می‌کنم و در این مدت فقط در فیلم نارگیل دو بازی داشته‌ام. اکثر مواقع در خانه هستم و فیلم می‌بینم، کتاب می‌خوانم و شعر می‌نویسم. از آن آدم‌هایی نیستم که بگویم چون تنها هستم، بنشینم و در و دیوار را نگاه کنم تا عمرم بگذرد. فیلم زیاد می‌بینم، در حدی که اگر بر بدن من تیغ بکشید به جای خون، فریم‌های فیلم بیرون می‌زند.
شما در دهه ۷۰ و تا حدودی ۸۰ بازیگر به نسبت پرکاری بودید اما ناگهان خیلی کم‌کار شدید. چه اتفاقی افتاد؟ آیا خودتان در انتخاب نقش‌ها سختگیر بودید؟
اوضاع و احوال ساخت فیلم چند سالی است که خیلی بد شده. ۱۵سال پیش هم سر فیلمبرداری سریال بایرام، سقوط کردم و کمر و پاهایم دچار آسیب شد. از طرف دیگر، پیشنهادات زیادی داشتم اما دندان‌گیر نبودند. نقش‌های شبیه به هم را بازی نمیکنم. نقش باید متفاوت باشد. متأسفانه برخی کارگردانان و تهیه‌کنندگان هم نقش‌هایی را پیشنهاد می‌کنند که انسان تصور می‌کند اینها اصلا در دنیا و جامعه امروز ما زندگی نمی‌کنند. وقتی من بازیگر نقش را درک نمیکنم، چگونه می‌توانم بازی‌اش کنم؟! برای همین هم هست که خیلی از کارها با استقبال مردم مواجه نمی‌شوند.
با توجه به اینکه سال‌هاست کار نمی‌کنید، امرار معاش‌تان از چه طریق می‌گذرد؟
من استثنائا جزو کارگردانان استخدام وزارت ارشاد هستم و یک حقوق پایه دریافت می‌کنم، در صورتی‌که دکترای کارگردانی دارم. به هرحال، باهمین حقوق حداقلی کنار آمده‌ام.اگر طلب‌هایم دربازیگری‌ام را پرداخته بودند و پس‌انداز می‌کردم، الان میلیاردر بودم. 
در جایی خواندم که شما یک شهربازی و کافی‌شاپ در قزوین دارید. واقعیت دارد؟
نه، اصلا صحت ندارد. ۱۵سال پیش برای راه‌اندازی یک شهربازی اقدام کردم اماآن‌قدر برایم زدند که پشیمان شدم ورهایش کردم.
سکونت در قزوین و دوری از تهران در فعالیت‌تان تأثیرگذار نبوده است؟
تهران هم که بودم بیشتر با تلفن کار می‌کردم. از آن بازیگرانی نبودم که هر روز در دفاتر فیلم‌سازی باشم و برای کار التماس کنم یا برای فلان تهیه‌کننده هدیه بخرم. اگر از گرسنگی بمیرم هم چنین کاری نمیکنم. معتقدم اگر خودشان به فکر من بازیگر بودند ارزش دارد، نه اینکه خودم را تحمیل کنم. دور از ادب و فرهنگ من هنرمند است.
در کارنامه بازیگری‌تان نقش‌های متفاوت و ماندگاری دیده می‌شود اما مردم همچنان شما را بیشتر با نقش اصلان سریال خانه به دوش به یاد می‌آورند.
اصلانی که من بازی کردم یک نقش منفی کاملا منفور بود. همیشه از نقش‌های منفی استقبال کرده‌ام چراکه می‌دانم در این نقش‌ها چیزهایی نهفته است که بازیگر می‌تواند ارائه کند. البته من اصلان را از قالب یک کاراکتر منفی خشن درآوردم و با طنز درآمیختم، طوری که وقتی او در دو سه سکانس نباشد، مخاطب دنبالش می‌گردد. بازیگر باید تلاش کند تا کارهایش برای مردم تکراری و یکنواخت نباشد. من نقش‌های متفاوتی ازجمله کارگر، پلیس، پزشک و...بازی کرده‌ام. در جوانی با یک ضبط صوت در پارک‌ها با مردم صحبت می‌کردم و ارتباط می‌گرفتم. دیالوگ‌های کارمندان بازنشسته را یادداشت و روی صحبت‌ها، لباس‌ها و حرکات‌شان تحقیق می‌کردم تا نقشم با واقعیت یکی شود. تمام توانم را برای نقش می‌گذاشتم. بازیگر نباید فقط دیالوگ را حفظ کند و کارگردان هم خوشش بیاید. باید برای نقش زحمت کشید. من به خودم سخت می‌گرفتم تا نقش به دل مردم بنشیند. مثلا وقتی نقش یک نمایشگاه‌‌دار را داشتم مردم فکر می‌کردند واقعا نمایشگاه‌چی هستم. با تحقیقات این کار را انجام می‌دادم.
همین اواخرشبکه آی‌فیلم درحال بازپخش سریال خانه به‌دوش بود.به نظرتان چراباوجودگذشت۲۰سال این سریال باوجود بازپخش‌های متعدد، همچنان مخاطب دارد؟
نزدیکان من حتی سی‌دی این سریال را در خانه دارند. خانه به دوش یک کارگردان خوب مثل رضا عطاران داشت و انتخاب نقش‌ها در آن به درستی صورت گرفته بود. یک کارگردان آمریکایی می‌گوید اگر بازیگران درست انتخاب شده و سر جای خودشان باشند، ۸۰ درصد کار یک فیلم انجام شده است. در خانه به‌دوش هم هر کسی سر جای خودش بود. بیشتر سریال‌های قدیمی همچنین وضعیتی داشتند. به‌نظرم در حال حاضر آی‌فیلم یکی از موفق‌ترین شبکه‌های تلویزیون است، چون سریال‌های قدیمی و خاطره‌انگیز را پخش می‌کند. البته من نقش‌های خوب زیاد داشته‌ام و فقط به اصلان محدود نمی‌شود اما مردم از اصلان خوش‌شان آمده و مرا با این کاراکتر می‌شناسند.
خودتان کدام نقش‌تان را بیشتر دوست دارید؟
در سال ۱۳۶۱که دانشجوی سال دوم بودم نقش مالکوم ایکس از رهبران سیاهپوست آمریکا را بازی می‌کردم که در سخنرانی کشته می‌شد.۴۵دقیقه در سخنرانی حرف می‌زدم. مرتب باید صدایم را بالا و پایین می‌کردم تا یکنواخت نباشد و مخاطب دلزده و کسل نشود. خودم این نقشم را خیلی دوست دارم.
علاوه بر بازیگری، تجربه کارگردانی دو فیلم هم در سینما دارید. چرا روند فیلم‌سازی‌تان ادامه پیدا نکرد؟
فیلم ساختن پول می‌خواهد؛ باید تهیه‌کننده و سرمایه‌گذار باشد. من الان هم مدام در حال نوشتن هستم و سناریو زیاد دارم. اجازه نمی‌دهم مغزم زنگ بزند.
یکی از فیلم‌های‌تان پاک‌باخته است که اتفاقا فروش خوبی هم داشت.
پاک‌باخته یک فیلم سفارشی بود. سوژه فیلم تکراری بود اما طوری ساختمش که تکراری به نظر نرسد. کار خوبی هم شده بود. آن زمان آقایان اکبر عبدی و علیرضا خمسه با هم قهر بودند. با فیلم پاک‌باخته آشتی‌شان دادم. این دو غول بازیگری در فیلم روبه‌روی هم بازی کردند.
در تلویزیون هم سریال موفق آینه را کارگردانی کرده‌اید که در زمان خودش فوق‌‌العاده پرمخاطب بود.
درهمه جای دنیا وقتی سریالی موفق می‌شود ادامه‌دار می‌شود ولی در ایران این‌گونه نیست و برعکس عمل می‌کنند. وقتی سریال آینه را می‌ساختم حتی پشت صحنه برایم مهم بود.درکارسختگیرهستم ولی درحال حاضر کسانی هستند که فرق قاشق وچنگال را نمی‌دانند و به همین‌خاطر دوست ندارم با آنها کار کنم.
یکی ازبازی‌های ماندگار دیگر شما به فیلم پرده آخر بازمی‌گردد.حیف نیست که کارگردانی مثل واروژ کریم مسیحی فقط دو فیلم ساخته باشد؟
بالاخره همه ما یک دلیل برای کم‌کاری داریم.آقای کریم مسیحی دستیارآقای بیضایی بودند و کارشان درخشان و عالی بود. امیدوارم همیشه تندرست باشند. کارگردان و نویسنده درجه یکی هستند. حیف است که ایشان کنار گذاشته شوند و نتوانند کار کنند. هرازگاهی در فضای مجازی عکس من و چند همکارم را می‌گذارند و از بیکاری ما می‌نویسند اما الان با قاطعیت می‌گویم که کسی نمی‌تواند ما را کنار بگذارد و خودمان نمی‌خواهیم با هر شرایطی کار کنیم.
در سریال شب روباه هم یک تیپ جدید و جالب از پلیس ارائه دادید. یک کارآگاه به شدت خونسرد که همیشه یک پاکت آلبالو خشکه در جیب داشت و به همه و حتی مظنونین تعارف می‌کرد.
تا به امروز هیچ خبرنگاری حرف شب روباه رابا من نزده بود وبرایش مهم نبود.شب روباه یکی ازبهترین سریال‌های کارآگاهی است که نسخه سینمایی‌اش هم ساخته شد. یکی ازبهترین با‌زی‌هایم در نقش استوار سجادی شب روباه است. این سریال راخیلی دوست دارم.
میان کارگردانی و بازیگری کدام را ترجیح می‌دهید؟
هر دو را دوست دارم اما درحال حاضراولویت من،کارگردانی است.البته اگر پیشنهادخوبی هم دربازیگری داشته باشم قبول می‌کنم.
شما با کارگردانان بزرگی مثل مسعود کیمیایی، بهرام بیضایی، واروژ کریم مسیحی، شاپور قریب و ... کار کرده‌اید. دوست داشتید با کدام فیلمساز همکاری داشته باشید و فرصتش پیش نیامد؟
دلم می‌خواست با مرحوم مهرجویی کار کنم که متأسفانه فرصت نشد. برخی هنرپیشه‌ها شانس می‌آورند و با کارگردانان بزرگ کار می‌کنند. امیدوارم در آینده فرصت همکاری با فیلم‌سازان بزرگ را داشته باشم.
پلمب بیمارستان محب مهر به دلیل کشف حجاب صحت ندارد